NZXT H7 Wit review

NZXT is een fabrikant die al 20 jaar op de pc markt actief is. Het eerste product wat deze fabrikant uit bracht was de Guardian behuizing. Kan best zijn dat deze niet bekend in de oren klinkt. Echt bekend werden ze pas rond de tijd dat het bedrijf kwam met de Kraken koelers en de NZXT Hue RGB verlichting, waarmee ze hun tijd VER vooruit waren. Ook waren daar de H440 en de S340 behuizingen die op de markt gezet werden. Van deze twee kasten zijn talloze varianten uitgebracht. Zo is er de H440 EnVyUs editie en de S340 Razer variant. Er werd ook een CS:GO kast gemaakt, te weten de H440 Hyper Beast edition, genoemd naar de skin uit het eerder genoemde spel. Tegenwoordig maakt het bedrijf uit Los Angeles ook moederborden en voedingen die qua stijl bij elkaar passen. Ze hebben zelfs een service waarbij je een computer kunt bestellen (BLD service). Aan de hand van je budget en wensen kan er een pc gebouwd en verstuurd worden.

Nadat men eerst de kastenlijn omgebouwd had tot de H200/400/500/700 reeks heeft men er vorig jaar voor gekozen om het complete arsenaal weer te updaten en te voorzien van een nieuwe reeks. Qua stijl lijken ze wel erg op de vorige generatie maar er zijn toch een aantal dingen die weer verbeterd zijn ten opzichte van de vorige generatie. Er was uiteraard al de H1 barebone kast maar men heeft de nieuwe naamstelling doorgepakt op dit nummer en zijn de H5/H6/H7/H9 kasten op de markt gezet, ieder met verschillende varianten en eigenschappen.

De kast die we vandaag gaan bekijken is de H7 White, een van de goedkopere kasten uit de H7 reeks. Deze kast is voorzien van een dichte voorkant en heeft daar geen RGB zitten. De kast is op het moment van schrijven te krijgen voor een prijs van €107,-. Maar wat krijg je voor deze prijs en hoe presteert de kast? Dat gaan we zien in deze review.

• Specificaties
• Unboxing
• Buitenkant
• Binnenkant
• Inbouwen
• Prestaties
• Conclusie

Voordat we deze kast van dichtbij gaan bekijken, eerst even wat specificaties:

We zien dat de kast geschikt is voor alle moederborden tot ATX aan toe. Groter gaat niet passen in deze kast. De materialen die gebruikt zijn zijn staal, glas en bij de zwarte variant donker getint glas. De afmetingen zijn 50,5 bij 23 bij 48 centimeter en het geheel weegt 10,26 kilo. De kast heeft ruimte voor een luchtkoeler van maximaal 18,5 centimeter hoog en grafische kaarten mogen maximaal 40 centimeter lang zijn. Voorin kan een radiator 60 millimeter dik zijn terwijl er bovenin maar 30 millimeter ruimte beschikbaar is. Daar moet dus een dunnere variant geplaatst worden. Voor kabelmanagement is er ongeveer 2 centimeter ruimte beschikbaar. Er kunnen voorin maximaal drie ventilatoren of een 360 millimeter AIO geplaatst worden terwijl er bovenin ruimte is voor drie 120mm ventilatoren of twee van 140mm. Er is ook ruimte voor een 360 millimeter radiator. Achterin is er ruimte voor maximaal één ventilator of radiator die maximaal 140 millimeter groot kan zijn.

Dat zien we ook terug in de features van de kast. Er zijn grote openingen in de kast te vinden die ervoor moeten zorgen dat er genoeg ruimte is voor koele lucht om de componenten in de kast goed te kunnen koelen. Dit zien we bij zowel de voorkant als de bovenkant, afhankelijk van de variant die je kiest. De standaard versie en de Elite hebben een dichte voorkant terwijl de flow aan de voorkant alleen maar openingen heeft. Alle varianten hebben openingen aan de bovenkant zitten. NZXT levert ook ventilatoren mee… hoeveel en welke variant wordt bepaald door de versie van de kast die je in huis haalt. Er is in ieder geval genoeg ruimte om radiatoren voor waterkoeling te plaatsen zodat de componenten goed gekoeld worden.

Ook het bouwen van een computer is makkelijker gemaakt in deze computerkast. Zo is er meer ruimte voor kabelmanagement en zijn er speciale sleuven gemaakt om de kabels doorheen te trekken. Dit doet NZXT al langere tijd, dit was namelijk iets wat op de H440 kast al aanwezig was. Dat is namelijk de cable bar, een speciale tunnel waar kabels makkelijk doorheen gehaald kunnen worden en deze worden met klittenband vastgezet. Zo blijft alles keurig op zijn plek. Ook is het handig dat de installatie van de meeste onderdelen zonder gereedschap plaats vindt. Wel is het zo dat het moederbord met schroeven vastgezet moet worden en daar is toch echt een schroevendraaier voor nodig, daar later meer over. De kappen zijn echter wel makkelijk los te halen zodat support makkelijk uit te voeren is.

Meer informatie is terug te vinden op de pagina van NZXT

Terug naar boven

Tijd om het tape van de doos open te snijden en eens te zien wat hij bevat.

De doos is, in tegenstelling tot vorige kasten die we ontvingen van NZXT, niet enorm spectaculair uitgevoerd. Het is een standaard bruine doos met daarop een print van een deel van de kast. Op de doos vinden we tevens een sticker met informatie over de kast. Meer informatie zien we aan de achterkant waar het merk staat samen met het typenummer. Op de zijkant van de doos zien we de specificaties terug, dit in een paar verschillende talen. De bovenkant van de doos laat ook het merk zien maar ook welke kleur kast we in onze handen hebben. Maken we de doos open dan treffen we de kast aan tussen twee stukken piepschuim, dit om beschadigingen te voorkomen.

Als we alles uit de doos halen zien we dat de kast echt goed beschermd wordt. Hij wordt niet alleen op zijn plek gehouden door het piepschuim maar er zit ook nog een plastic zak omheen zodat beschadigingen tot een minimum beperkt worden, vooral aan het glas. Aan de rechterkant achter het ondoorzichtige paneel zit een doosje op de plek waar schijven normaal geplaatst worden. In dit doosje vinden we een handleiding en een aantal van de accessoires. Denk hierbij aan de schroeven en een bracket voor 2.5 inch apparaten. Uiteraard mogen tiewraps niet ontbreken.

Als we de kast dan uit de verpakking halen dan zien we dat de kast behoorlijk wit is. Er zijn slechts een paar kleine elementen die zwart zijn maar het overgrote deel is toch echt wit te noemen. De schroeven om kaarten op hun plek te houden bijvoorbeeld zijn nog steeds zwart maar hinderlijk is dat niet.

Terug naar boven

We maken even een snel rondje om de kast zodat je een idee krijgt waar je tegen aan kijkt.

Deze versie van de H7 is helemaal in het wit uitgevoerd. Zoals meer kasten van NZXT bevat ook dit exemplaar een grote plaat als voorpaneel waar geen openingen in zitten. Er komt dus ook geen luchtstroom via de voorkant van de kast naar binnen. Daar heeft NZXT een iets andere oplossing voor in de vorm van een rooster aan de rechterkant. Uitbreidingen kunnen ook niet meer in de kast geschroefd worden maar dat is iets wat bijna nergens meer kan. De linkerkant van de kast heeft een tempered glass paneel terwijl de andere kant voorzien is van een solide plaat. Hier worden later ook de kabels achter weggewerkt. Wat we ook niet zien zijn uitstekende schroeven. Dit is wel een kleine plus. We zien overigens op het tempered glass paneel nog een sticker zitten dat het breekbaar is maar dat lijkt mij logisch met glas.

Als we de achterkant gaan bekijken zien we onderin een opening waar de voeding komt. We zien al iets van rubber door de opening zodat eventuele trillingen hier opgevangen worden en niet doorgegeven worden aan de kast. Daarboven hebben we de afdekplaatjes zitten waar je uitbreidingskaarten kunt plaatsen als je dat zou willen. Logischerwijs kan hier een videokaart maar er is ook ruimte voor een snellere netwerkkaart, extra USB poorten of een geluidskaart als je daar behoefte aan hebt. Daarboven treffen we een rooster aan met een ventilator. Mooi dat NZXT deze met de kast meelevert. Links daarvan hebben we de opening zitten voor het I/O wat op het moederbord zit. Dit valt een klein beetje naar binnen zodat knopjes niet snel aangeraakt kunnen worden maar ook niet dat aansluitingen helemaal weggewerkt zijn. Wat niet op de foto staat is een strook met gaten aan de bovenkant waardoor warme lucht de kast kan verlaten. Warme lucht stijgt op en kan hier via het hoogste punt de kast uit.

Aan de voorkant zien we in het wit het logo van NZXT zitten. Dit valt niet heel erg op omdat dit bijna dezelfde kleur heeft als de kleur van de computerkast. Aan de bovenkant vinden we een knop en een paar aansluitingen voor audio en USB apparaten. De audiopoort is een combopoort voor hoofdtelefoon en microfoon. De USB poorten zijn twee maal USB 3.2 Type-A en één USB 3.2 Type-C. Zo zijn we weer bij de tijd. Het paneel aan de bovenkant van de kast is ook geperforeerd om warme lucht uit de kast te krijgen. Halen we dit paneel weg dan zien we daar een stoffilter. Als deze opgetild wordt dan is hier plaats voor drie 120 millimeter of twee 140 millimeter ventilatoren. Er is tevens plek voor een radiator van maximaal 280 of 360 millimeter. Aan de zijkant van de kast zien we in het solide paneel een rooster zitten. Zo kan koele lucht de kast binnen gezogen worden. Uiteraard mag een stoffilter hier niet ontbreken. Ook is het belangrijk dat er ventilatoren aan de voorkant geplaatst zijn anders kan er nooit luchtverplaatsing plaats vinden.

Als we dan nog even naar de onderkant van de kast kijken dan zien we bij de voeding een stoffilter zitten. Op die manier blijven de componenten van de voeding vrij van stof en houdt de voeding het langer uit. Natuurlijk moet de voeding dan wel met de ventilator naar onderen geplaatst worden anders heeft het nog niet veel zin het filter te gebruiken. Aan de voorkant zitten de haken voor de schijfkooi. Deze kan op twee verschillende plekken vastgezet worden zodat er genoeg ruimte is voor de voeding. Aan de voorkant zien we een tweede stoffilter zitten. Deze zorgt ervoor dat stof via de onderkant niet de kast ingezogen kan worden. Als laatste hebben we de vier voetjes met rubber aan de onderkant zitten waardoor de kast niet krast over het bureau maar ook niet verschuift.

Terug naar boven

Nu we een rondje om de kast heen hebben gedraaid wordt het tijd om de binnenkant eens wat beter te bekijken.

Het paneel zit niet vast met schroeven maar met pushpins. Dit mechanisme werkt op zich prima en het paneel komt niet zomaar van zijn plek. Het is natuurlijk wel steviger als het paneel vast zit met één schroef maar voor beide methodes is wat te zeggen. De “balletjes” zitten aan het paneel vast die in de openingen van de kast geklikt worden. De onderkant van het paneel heeft ronde uitstekende delen die in de zijkant van de kast past. Zo zit het paneel meteen op de juiste plek en valt niet zomaar om. De binnenkant waar het paneel tegenaan komt is uitgerust met een rand zacht schuim. Daardoor kan het paneel niet krassen of een harde klap krijgen zodat het paneel barst.

Als het glas weg is gehaald kunnen we inzoomen op de binnenkant. Ook daar is alles wit op wat schroeven en standoffs na. Opvallend (en bijna standaard bij de kasten van NZXT) is de balk aan de rechterkant van de computerkast. Deze is gemaakt zodat kabels makkelijk van achter naar voor gehaald kunnen worden zonder dat deze zichtbaar zijn. Onderaan deze balk is het logo te zien van NZXT. Op de PSU tunnel zien we een compleet rooster waar lucht doorheen kan komen. Dit kan handig zijn aangezien de voorkant helemaal dicht zit. Het nadeel is wel dat alle kabels van de voeding te zien zijn door het rooster heen. We zien daar ook een kleine opening waar de kabel of kabels van de videokaart doorheen kunnen. Dit is netjes gedaan want zo hoeven deze kabels niet helemaal door de kast. Tegen de kant van het moederbord zien we nog twee openingen zitten voor de kabels aan de onderkant. Deze zijn niet afgewerkt met rubber maar zijn ook niet scherp. Aan de achterkant hebben we weer de afdekplaatjes voor de uitbreidingssloten zitten die vastzitten met een zwarte schroef. Daarboven zien we de witte ventilator wat goed past bij de rest van de kast. Deze heeft geen verlichting wat een plus- maar ook een minpunt kan zijn.

Aan de kant waar het moederbord komt zien we een grote opening zitten. Zo kun je een koeler vervangen terwijl het moederbord nog in de kast zit. Het bord hoeft niet helemaal uit de kast gehaald te worden wat alleen maar prettig is. Daaronder zien we in de plaat de letters terug die de verschillende afmetingen aangeven. De zwarte punten eronder zijn voor de brackets die we zo gaan zien. Verder naar rechts zien we de metalen balk die de bekabeling en de openingen moet verbergen. Dit is wel een mooie manier om het te doen. In een eerder gereviewde H510i kast zat hier nog een LED strip achter, deze ontbreekt in deze witte versie. Gaan we beter naar de moederbord tray kijken dan zien we de stand-offs en de brackets zitten. Ook zien we onderin wat oogjes om kabels straks netjes vast te zetten. Voorin zien we voor de airflow nog één ventilator zitten maar er is ruimte voor drie stuks. Maar er is in ieder geval iets van lucht verplaatsing. Onderin zien we de kabels voor de aansluitingen aan de bovenkant. Deze zijn netjes in een zak gestopt en beschadigen zo niet. Over de bovenkant gesproken: hier zien we het rooster wat we van buiten ook zagen en de rails waar plek is voor ventilatoren of een radiator. Rechts bovenin zien we waar de kabels naar de bovenkant gaan, via een kleine opening. Netjes weggewerkt en zit in principe niet in de weg.

We gaan eens de andere kant van de kast bekijken. Daar zien we een zelfde systeem om de kap los te halen als bij het glazen paneel. Het is een kwestie van lostrekken en het paneel weghalen. Daarachter zien we wat meer zwart verschijnen maar dat maakt niet echt uit aangezien je dit deel standaard namelijk niet ziet. We zien de locatie waar de voeding moet komen samen met de rubbers die trillingen moeten voorkomen. We zien ook twee brackets voor SSD’s zitten. Deze zitten vast met één schroef en die is zelfs niet eens nodig. Onderin de kast vinden we een kooi met ruimte voor gewone harde schijven. Ze worden wellicht niet veel meer gebruikt maar het is mooi dat de optie er is. Je kunt de kooi ook helemaal uit de kast halen als je wilt. Daarboven zien we een complete goot zitten met ruimte voor de bekabeling. Zo blijft alles netjes, ook al zie je er niets van. Boven de opening van het moederbord zitten twee strips klittenband waar ook kabels bij elkaar gebonden kunnen worden. Dit blijft netjes zitten en kan makkelijk hergebruikt worden. Als laatste treffen we ook oogjes aan voor tie-wraps om zo aan de onderkant de kabels bij elkaar te houden. Kabel management zou dus geen probleem moeten zijn.

Net als de twee andere panelen is ook de bovenkant zonder gereedschap los te halen. Deze kan makkelijk naar boven getrokken worden. Daaronder vinden we een stoffilter zodat stof geen kans maakt om binnen te dringen. Dit is sowieso al lastig aangezien de lucht normaal gesproken de andere kant op blaast maar het zit er nu eenmaal Halen we dit filter weg dan hebben we plek voor de ventilatoren of een radiator. Dit is de kant waar de schroeven komen om eerder genoemde apparaten vast te zetten. Aan de voorkant van de kast zien we de knoppen en aansluitingen beter zitten dan met het paneel op de kast. Het ziet er wel iets minder mooi uit maar ook dat maakt hier niet uit.

Het laatste wat we los kunnen halen is de voorkant van de kast. Hier ook weer hetzelfde principe als bij de rest van de kast: lostrekken zonder gebruik van gereedschap. Wederom zijn pushpins op het paneel geplaatst om te zorgen dat het paneel vast blijft zitten. Hierachter vinden we de plek waar we de ventilatoren of radiator kunnen plaatsen die vervolgens via de binnenkant aan de kast zelf vastgezet wordt. Onderin zien we een kleine opening waar iets van lucht door binnen kan komen, al zal dit minimaal zijn. Alle beetjes helpen in het geval van een dichte voorkant. Of het daadwerkelijk iets doet zien we verderop in de review terug.

Terug naar boven

Nu we de kast van binnen en buiten gezien hebben wordt het tijd er een compleet systeem in te gaan bouwen. Op die manier kunnen we zien welke hindernissen je tegen kunt komen bij het bouwen van een computer.

Zoals we net zagen is er onderin de kast plek voor de voeding. Deze moet via de zijkant in de kast geplaatst worden en aan het frame geschroefd worden. De voeding rust daarna aan de onderkant op de rubbers. De achterkant zit nog steeds tegen het staal aan. Als de schroeven op zijn plek zitten kunnen we alvast de kabels voor het moederbord naar de juiste plekken brengen. Overigens is het wel handig om de benodigde kabels op de voeding vast te zetten. Dit wordt later namelijk een lastig iets om te doen want veel ruimte is er dan niet meer.

We zagen al eerder dat er plek is voor gewone harde schijven. Om deze in te kunnen bouwen moet de kooi uit de kast gehaald worden. Dit kan makkelijk gedaan worden door een duimschroef los te draaien zodat daarna de kooi uit de kast te schuiven is. De schijf moet vervolgens in de kooi geplaatst worden en kan dan vastgezet worden met vier bijbehorende schroeven. We zien trouwens ook meteen dat er ruimte is voor een schijf aan de bovenkant, dit is voor een SSD als er nog ruimte over is. Nadat de harde schijf op zijn plek zit kan de kooi terug de kast in en zet je hem weer vast met de schroef.

Uiteraard is er ruimte om een SSD in de kast te zetten. Standaard zitten er al twee brackets in de kast maar het is mogelijk om de extra brackets die NZXT levert te gebruiken zodat je over nog meer opslag kunt beschikken. Je haalt het bracket los door een schroef los te maken en het palletje naar binnen te duwen. Op die manier kan het bracket niet losgaan als je de computer verplaatst. Plaats deze op de schijf en schroef hem vast met de bijbehorende schroeven. Daarna kan hij weer terug op zijn plek gezet worden. Het is tevens mogelijk om de schijf op de tunnel van de voeding vast te zetten. Dan kan daze echter niet vastgezet worden met een schroef maar dat is niet zo’n groot probleem.

Dan wordt het tijd om het moederbord in de kast in te bouwen. Om dit makkelijker te maken heeft NZXT een aparte stand-off in de kast zitten waar het moederbord op vast klemt. Zodoende heb je je handen vrij om de schroeven op zijn plek vast te zetten. Aan de achterkant zien we dat het I/O gedeelte iets naar binnen staat. Als eenmaal het bord op zijn plek zit kunnen we de stroomaansluitingen vastklikken. Aan de rechterkant hebben we de 24-pins ATX connector terwijl we linksboven de twee 8-pins aansluitingen aantreffen. Hier is redelijk wat ruimte voor maar dit wordt lastiger als er een radiator bovenin zit. Onderin hebben we de twee gaten zitten waar kabels van de aansluitingen doorheen kunnen.

Tijd om de waterkoeler te monteren. Uiteraard is een luchtkoeler ook mogelijk maar we beginnen met de meest lastige koeloptie om te monteren. Later in de tests vervangen we de koeler voor een luchtkoeler. We beginnen met het plaatsen van de backplate voor de pomp en het koelblok. Hier is aan de achterkant van de kast genoeg ruimte voor. Als deze op zijn plek zit kunnen we aan de andere kant de backplate vastzetten met de schroeven. Vervolgens plaatsen we de radiator tegen de bovenkant van de kast en zetten deze met acht schroeven vast. Aan de onderkant van de radiator zitten de twee ventilatoren al vast die moeten zorgen voor het wegblazen van de warme lucht. Als laatste monteren we het koelblok/pomp op de processor. Zorg er wel voor dat er koelpasta op de processor zit anders kan de temperatuur hoog oplopen.

Dan kunnen we de verschillende kabels aansluiten op het moederbord. Deze wil je wel door de juiste gaten halen anders kan het zijn dat je te weinig lengte hebt. Links onderin beginnen we met de audio connector zodat je aan de voorkant een headset werkend kunt aansluiten. Rechts onderin hebben we de connectoren voor de lampjes en schakelaars an de voorkant. Dit is één blok geworden dus het rommelen met losse connectoren is niet meer van toepassing. De meest logge aansluiting is wel de USB 3.0 aansluiting. Deze is groot en niet flexibel, maar gelukkig kan deze makkelijk geplaatst worden in de H7. De USB Type-C connector kan net daarboven op zijn plek gezet worden. Dan hebben we voor nu nog de ventilator aansluitingen van de aanwezige ventilatoren. Sluit deze aan waar er plek is, dit verschilt uiteraard per moederbord.

Wat we nu ook kunnen aansluiten zijn de eerder ingebouwde schijven. Bij beide schijven moeten we nog de voedingskabel en de datakabel op de schijf prikken zodat deze uiteindelijk aan het werk kunnen. De voedingskabel kan doorgelust worden vanaf de voeding naar beide schijven. De datakabels kunnen via de eerder getoonde opening naar het moederbord toe en daar aangesloten worden. Let wel op welke kabel op welke aansluiting geprikt wordt.

Het laatste wat we nog moeten inbouwen is de videokaart. We kunnen wel beeld pakken van het moederbord maar daarmee zijn spellen niet echt goed te spelen. Om deze te plaatsen moeten we via de binnenkant het tweede en derde plaatje losschroeven met een schroevendraaier. Wanneer dit gedaan is kunnen we de kaart in de kast plaatsen en kunnen de schroeven weer op hun plek gedraaid worden. Als laatste sluiten we nog de voedingskabel aan. Het is handig dat er hiervoor een opening in de tunnel gemaakt is. Zo kunnen we de kabel netjes wegwerken en zien we maar een klein stukje kabel terug.

Nu alles ingebouwd is zien we een behoorlijke berg kabels liggen. Het is mooier om deze allemaal netjes weg te werken op de verschillende plekken binnenin de kast. Ook moeten we nog een paar kabels aansluiten zoals de RGB verlichting en de PWM connector van de waterkoeler. Er is net genoeg ruimte bovenin beschikbaar om deze kabels op het moederbord te prikken. Het wil nog wel eens gebeuren dat de radiator zo laag hangt dat deze aansluitingen niet meer te benaderen zijn, een klein pluspunt dus voor NZXT. Er is genoeg ruimte in de kabelgoten om alles netjes weg te stoppen en mocht je nog teveel lengte hebben op de voedingskabels dan kunnen deze bij de schijven gelegd worden. De kabels zijn helaas wel door het patroon op de tunnel te zien als je dit gaat doen.

De bovenkant moeten we nog het stoffilter terugplaatsen. Deze is magnetisch dus dat gaat makkelijk. Daarna kan het paneel weer op de kast gedrukt worden. Ook kan het paneel aan de rechterkant weer op zijn plek zodat de kast er netjes uit ziet. Hetzelfde geldt voor het glazen venster aan de linkerkant van de kast. Voorzichtigheid is wel een beetje geboden. Je moet iets kracht zetten maar het glas hoeft niet kapot te gaan. Zorg ervoor dat de bolletjes op de juiste plek zitten en hij zit snel vast op zijn plek. Het resultaat is een computerkast wat er verzorgd uit ziet zonder al teveel kabels die rondzwerven.

Als de machine aangezet wordt dan zien we een witte rand licht rondom de knop zitten. Dit laat zien dat de computer ook daadwerkelijk aan staat al is dat ook te zien door de verlichting van de verschillende componenten. Dit ziet er best mooi uit met het wit van de kast, al is er niet veel verlichting aanwezig. Het meeste is afkomstig van de waterkoeler wat door het wit iets versterkt lijkt. Natuurlijk is het mogelijk om uiteindelijk RGB ventilatoren in de kast te zetten zodat er meer verlichting beschikbaar is.

Terug naar boven

Voor de meeste mensen zal een computerkast niets meer zijn dan een doos waar verschillende componenten hun plek vinden. Echter moet een kast ook zorgen voor koeling van deze componenten. Doet een kast dit niet dan wordt de computer een oven en zullen prestaties en levensduur afnemen. Om te kijken of de kast ook daadwerkelijk de hardware kan koelen hebben we een paar tests gedraaid: Idle, Cinebench als processor test, Heaven als videokaart test en Doom Eternal als complete test. Deze voeren we uit met zowel een luchtkoeler als een waterkoeler. Deze scores vergelijken we met een opstelling die op een open testbench heeft gedraaid. Een belangrijk gegeven is dat de omgevingstemperatuur in alle gevallen 20 graden was, met dank aan een vaste airco.

Waterkoeling

Aangezien de kast net opgebouwd is met een waterkoeler beginnen we ook met deze opstelling. We zien dat de processor in alle gevallen wat warmer wordt dan wanneer de opstelling buiten de kast getest wordt. In het geval van Heaven wordt de processor maar liefst 6 graden warmer. Dit komt omdat de warmte van de videokaart opstijgt richting de processor. Daardoor wordt de processor ook wat warmer. De videokaart wordt in de Idle mode en Cinebench een stuk koeler dan buiten de kast maar in Heaven en Doom wordt de kaart ietsjes warmer. In alle gevallen wordt de chipset wel een stukje koeler waarbij het verschil tussen de 4 en 6 graden ligt. Ook de VRM’s worden wat koeler wat alleen maar netjes is. Hier doet airflow toch wel iets voor de temperaturen.

Luchtkoeling

We gaan de waterkoeler omwisselen voor een luchtkoeler. Deze Be Quiet Dark Rock 4 past gelukkig net in de computerkast maar hij had niet veel groter moeten zijn. We zien dat de processor in alle gevallen net zo warm of zelfs iets warmer wordt. Het maximale verschil is zo’n 3 graden. Daarmee is te zien dat de airflow van de H7 White niet super is. Wellicht als er meer ventilatoren geplaatst worden dat er dan wat winst behaald kan worden maar dit is standaard niet het geval. De videokaart wordt in Idle en in Cinebench koeler waarbij de temperatuur in Idle zelfs daalt naar 35 graden. Echter wanneer het er toe doet stijgt de temperatuur. In Heaven wordt de kaart 1 graad warmer en in Doom zelfs 1.5 graden. Dit terwijl de kaart normaal gesproken al aan zijn max zit. In alle gevallen worden zowel de VRM’s en Chipset wel beter gekoeld, dit omdat er toch iets van koele lucht langs loopt.

De kast maakt tijdens het testen niet al teveel geluid. Je kunt als je goed luistert wel iets horen maar over het algemeen valt het echt mee. Het maakt natuurlijk wel uit waar je de kast hebt staan maar persoonlijk had ik er geen last van. Stiller is altijd mogelijk maar dan moet er geïnvesteerd worden in duurdere ventilatoren. Sowieso is aan te raden wat meer ventilatoren te plaatsen. Het zorgt wel voor iets meer geluid maar ook zeker voor extra koeling wat de kast kan gebruiken.

Terug naar boven

Dan zijn we aangekomen bij het einde van deze review en is het tijd om de conclusie op te stellen. Wat vinden we van deze kast die we voor iets meer dan €100,- in huis kunnen halen? Laten we beginnen met het feit dat er van deze H7 meerdere versies in omloop zijn en dat dit de meest eenvoudige variant is. Andere versies zijn voorzien van een mesh voorpaneel of meer RGB aan boord. De mesh variant zal wellicht wat beter koelen maar kan ook wat meer geluid maken vanwege de openingen. De Elite variant met RGB ziet er wellicht wat mooier uit maar moet ook meer kosten. Het is maar net wat je wensen zijn. Bovendien is de markt voor kasten rond dit prijspunt gigantisch groot.

Dat de kast een wit uiterlijk heeft valt niet te ontkennen. Hij is witter dan de meeste kasten die ik heb gezien. Uiteraard zijn er wel een paar punten waar de kast iets zwarts heeft zitten zoals een schroef of een klinknagel maar dat mag de pret niet drukken. Er worden zelfs witte ventilatoren meegeleverd, iets waar de concurrentie nog eens een zwarte versie plaatst. Het glas aan de zijkant is best helder waardoor je de inhoud van de computer prima kunt zien. Dit zou wat mooier zijn als er nog wat RGB elementen aan de kast toegevoegd zou zijn maar dat is hier helaas niet het geval. De verlichting moet in dit geval van de componenten komen. De kwaliteit van de kast is degelijk te noemen voor het geld maar dat is iets wat je ondertussen mag verwachten van NZXT.

Inbouwen van de componenten gaat eigenlijk best makkelijk. De kappen zijn makkelijk los te halen en terug te plaatsen. Hier is geen schroevendraaier voor nodig. Er is in de kast genoeg ruimte om het moederbord te plaatsen en daarnaast is er ruimte om de kabels netjes weg te stoppen. Deze beugel kan overigens ook weggelaten worden maar dan moeten er een paar schroeven losgedraaid worden. Persoonlijk vind ik de kast met beugel er wat beter uit zien dan zonder. Over kabel management gesproken: de goten aan de achterkant van de kast zijn een handige feature waardoor kabels niet zomaar door elkaar kunnen zitten of gewoon los in de kast bungelen. Natuurlijk hoef je hier geen gebruik van te maken maar het ruimt wel netjes op. Wat ook handig is is de opening voor de voedingskabels van de videokaart. Zo hoeven deze niet langs de hele kaart te lopen maar komen deze van onderuit de computerkast. Hier is best goed over nagedacht. Het is alleen wel jammer dat je de kabels door de tunnel heen kunt zien maar dat is het gevolg van… Er is genoeg ruimte aanwezig voor opslag met vier brackets voor SSD’s en twee plaatsen voor gewone schijven, mocht je deze nog willen gebruiken. Standaard worden er twee ventilatoren geleverd maar het is mogelijk dit aantal uit te breiden. De voorkant is dan wel een massieve plaat maar men heeft aan de zijkant een opening gemaakt waardoor iets van koele lucht aangezogen kan worden.

Maar werkt die koeling ook goed met de smalle openingen? Het antwoord is: redelijk. De kast wordt geen oven maar de koelprestaties hadden wat beter gekund. Extra ventilatoren zijn zeker een aanrader. In bijna alle gevallen wordt de processor in de kast warmer dan buiten de kast. Het is niet dat de 11600K zijn maximale temperatuur bereikt maar dit had wel verbeterd kunnen worden. Wel worden de VRM’s en de chipset veel beter gekoeld omdat deze minder snel warm worden dan een processor. De videokaart is een geval apart. In tests waarbij we de processor flink belasten worden de videokaart een stuk koeler dan buiten de kast omdat de processor koeler zorgt voor de extra airflow. Zetten we echter de videokaart aan het werk dan blijft er niets over van die extra koeling en wordt de kaart wat warmer, iets wat je eigenlijk niet wilt hebben. Wellicht wordt dit beter met extra of betere ventilatoren maar standaard heeft het systeem het moeilijk.

Het strakke uiterlijk gaat dus helaas ten koste van de koelprestaties. Desondanks is de H7 White van NZXT een nette kast met voldoende inbouwmogelijkheden en opties voor kabel management. De concurrentie is echter stevig rond de prijs van €100,-

Mocht je op- en/of aanmerkingen hebben of iets te vragen, dan hoor ik het uiteraard graag. Mocht je dit een leuke review vinden, dan hoor ik het dit natuurlijk ook graag. Het motiveert mij om nog meer reviews te maken.

Terug naar boven